Miguel, Yaiza, Fernando, Aarón, Iván, Ainhoa, Daniela, Claudia, Luis, Pablo, Sara, Samuel, Antía R, Tomás, Adrián, Amanda, Brais, Eloy, Luis Angel, Alex, Antía Sousa, Ricardo, Nico, Iovana, Paula e Uxía.
26 nomes que nunca esquecerei por tantos momentos que vivimos xuntos, moitas grazas a todos/as porque de todos/as me levo algo novo, algo que aprendín, e espero que vós tamén os levedes algo meu.Pasou o ano voando, parece que foi onte cando chegabamos todos a clase de 1º do Antonio Palacios por primeira vez, lonxe queda ese día de timidez e nervios, agora todos/as eramos como unha gran familia que cada día vivia e aprendía algo novo, ou ao menos eso foi o que vos intentei trasmitir...
Por iso teño que darvos as grazas aos 26, por tantas e tantas cousas vividas!!!! E por suposto teño que dar as grazas as vosas familias, pola súa eterna colaboración, por estar sempre dispostos, pola súa gran axuda, por educarvos asi de ben, por acollerme con tanto cariño neste ano que pasei en O Porriño e que non olvidarei xamais.
Por todo e máis, GRAZAS DE TODO CORAZÓN.
Laura.
Graciasss laaura nosotros tampoco te olvidaremoss😘😘
ResponderEliminarG R A C I A S Laura por tanto y ojalá pronto nos volvamos a encontrar.
ResponderEliminarGracias a ti Laura. Ha sido un placer haber vivido esta experiencia contigo. Eres maravillosa. Muchas gracias.
ResponderEliminarMoitas gracias laura, porque a verdad ver a ilusion dos nenos chegar a casa, e ter esas ganas de aprender, ir o cole ,e miralos tan ilusionados con esas caras de felicidad por todo o q lles enseñabas e da forma q o facias, q era como un xogo ,pois e unha maravilla poder mirar q estaban embobados contigo e con tantas ganas de aprender,asi q un millon de gracias por realmente enseñarlles co corazon e o cariño.
ResponderEliminarMoitas gracias laura, porque a verdad ver a ilusion dos nenos chegar a casa, e ter esas ganas de aprender, ir o cole ,e miralos tan ilusionados con esas caras de felicidad por todo o q lles enseñabas e da forma q o facias, q era como un xogo ,pois e unha maravilla poder mirar q estaban embobados contigo e con tantas ganas de aprender,asi q un millon de gracias por realmente enseñarlles co corazon e o cariño.
ResponderEliminarMoitas gracias laura, porque a verdad ver a ilusion dos nenos chegar a casa, e ter esas ganas de aprender, ir o cole ,e miralos tan ilusionados con esas caras de felicidad por todo o q lles enseñabas e da forma q o facias, q era como un xogo ,pois e unha maravilla poder mirar q estaban embobados contigo e con tantas ganas de aprender,asi q un millon de gracias por realmente enseñarlles co corazon e o cariño.
ResponderEliminar